“Radio Sibon”
Geachte luisteraars……
Hoe vaak heeft deze opening zin niet over de radio gegalmd, sinds de eerste radio uitzending in 1919.
Door ir. Hanso Schotanus à Steringa Idzerda vanuit zijn woning in Den Haag, het begin van een lang nog bestaand tijdperk was begonnen.
De radio
De radio in eerste instantie voor de elite, de radio toestellen waren duur in aanschaf en voor het gewoon werkvolk niet te betalen. Naar mate de tijd verstreek namen ook de radiotoestellen in ons land toe. Er kwamen diverse omroepen waar sommige nog van bestaan. De KRO en de VARA waren een van de eerste die de lucht ingingen. Mede doordat de populariteit van de radio toenam, konden de toestellen goedkoper gemaakt worden. Zodoende kwam de radio steeds meer onder handbereik van het “gewone” volk.
De radio bijna niet meer weg te denken. Wie kent Ros-radio niet op de kabel en het Internet, sinds jaar en dag een begrip in ons “Durpke”. Maar wat vele misschien niet weten dat onze “bekabelde” eerste “Rosmalense Radio” al van voor de oorlog zijn uitzendingen deed. Radio Sibon gevestigd in de Weidestraat. Het was wel primitief maar toch. De kabels gingen van dak tot dak, en als je “lid” was ging er een kabel naar binnen. De kabel werd aangesloten op de luidspreker, en zo galmde het geluid door de huiskamers. Feitelijk een simpele manier van het hedendaagse internet.
Zou me niks verbazen dat ze die hedendaagse techniek uit ons “durpke” hebben “gejat”. Onze eigen “radio”. Hoeveel van onze opa’s en oma’s zouden hebben meegezongen terwijl ze bij radio Sibon een plaatje aanvroegen voor 5 cent. Misschien hebben ze wel samen gedanst in de huiskamer, op een nummer van Louis Davids of Willy Derby. Voor vele namen die de radio heeft opgeslokt in zijn brandende lampen en nog ergens voort zwevend in de mistige ether. Ooit de pioniers voor de hedendaagse artiesten….
Na de oorlog
Na de oorlog nam de radio nog grotere vormen aan, ze werden steeds kleiner mede doordat in verloop van tijd de “lampen” werden vervangen door transistoren. De radio werd portable en kon overal mee naar toe worden genomen, een welkome uitvinding voor de jeugd die nu overal hun “muziek” kon luisteren. Ondanks de “concurrentie” van de tv, is de radio er nog steeds, en lopen ze samen hand in hand om de ogen en de oren van het publiek voor zich te winnen.
Ons Durpke is altijd gevuld geweest met radio. Ik herinner me uit de jaren ‘70 de piratenzenders Biro en Izor nog, de laatste met Johny zonder money. Je kon bellen om een plaatje aan te vragen, mits ze niet uit de lucht waren gehaald door de RCD.
Maar misschien wel de mooiste herinneringen met de radio kwam wel uit de slaapkamer van mijn broer. Wij als kinderen met een zelfgemaakt zendertje de ether opzochten, een zender die niet ver reikte maar toch.. het was spannend op een oude Pick-up steeds plaatjes te draaien, kijkend uit het raam of er geen politie voorbij reed. De zender had zelfs een naam; “Radio Caroline”, vernoemd naar een Udens zangeresje “caroline”. Je kon zelfs plaatjes bij ons aanvragen, een aanvraag was nooit ingediend, maar dat weerhield ons niet om toch door te gaan. Voor ons misschien wel onze eerste stem in de “grote” buitenwereld, de radio wie is er niet groot mee geworden…..
Wil je meer weten over de schrijver van de verhalen ga dan naar: https://www.facebook.com/rvangrinsven1
Meer verhalen zijn te vinden op https://marleysworld.nl/rusmollese-klets/
