Ik neem u mee terug ergens rond 2006. Café de Bergen, Rosmalen. Destijds “the place to be” betreft de dartsport. Verschillende darters zijn hier groot geworden en zijn met enig regelmaat nog te zien op de tv. Ik gooide daar ook mijn pijltjes en uiteindelijk ging ik er werken. Van achter de bar tot het bedrukken van de flight en shafts. Het maakte allemaal niet uit, elke dag was wel weer een belevenis….
Daar leerde ik Tony Martin kennen, een darter uit Engeland. Gesponsord door de eigenaar van de zaak. Hij hielp deze vaak mee. Dan waren we samen aan het werk. Nou was mijn Engels op het niveau handen en voeten. Maar goed, we snapte elkaar wel. Tony een groot fan van Liverpool en Steven Gerard en natuurlijk de dartsport. Er werden hier natuurlijk veel gebarentaal gesprekken over gevoerd…..
Op een middag moesten Tony en ik iets ophalen bij de Molenhoekpassage. Ik zei; “Tony, dan gaan we bij ons thuis wel ff middageten”. Zo gezegd zo gedaan bij Tony de auto in. Eerst de verkeerde kant ingestapt want tja, hij had zijn auto meegenomen vanuit Engeland, en daar hadden ze bedacht om het stuur maar elders te plaatsen. Maar eenmaal gewend om aan de andere kant te zitten als passagier lukte het toch aardig. Tony toerde met gemak door de Rosmalens straten. We kwamen uiteindelijk heel aan bij de Molenhoekpassage….
Hoppa klaar en naar de lunch. De weg wijzend kwamen we aan bij ons thuis. Ons Mam had de tafel al gedekt. Ik zei; “Zet er maar een bord bij, want Tony eet ook mee”. Prima zo gezegd zo gedaan, en daar zaten we dan. Ons ma die vol op aan het buurten was had niet in de gaten dat Tony er geen bal van begreep. En wijs hield hij zijn mond maar, en lachte maar wat. Ik dacht… ik zeg ook niks, ze heeft helemaal niet in de gaten dat hij een Engelsman was. Tja, je moedertje voor de gek houden…..
Toen ik thuis kwam van werk, riep ons moeder; “Wie was die jongen?” Ik zei; “Tony”, O ja hij is niet echt spraakzaam hé. Nou ma, dat is hij wel maar hij verstond je niet….. Verstond me niet? “ Tja moeder Bokhovens, dat spreken ze niet in Engeland he. Ze keek me aan en kreeg door dat haar hele conversatie aan tafel niet erg van nut was geweest. Achteraf hebben smakelijk gelachen om dit voorval…..
Het is al lang geleden en Tony Martin, de Engelsman in Rosmalen, is al lang terug naar Engeland. Sporadisch nog wel eens contact op “smoelenboek”. Onze wegen gingen verder maar de herinneringen niet. Een van mijn eerste dart kaarten die ik maakte was van hem. Het begin van mijn Photoshop periode. kwam laats al dat oude spul nog tegen op mijn PC. Je komt gelijk weer in een “Memory lane” terecht. Je beseft dat destijds ons durpke een bolwerk van de dartsport was. Iets waar je destijds onbewust onderdeel van uitmaakte…….
Meer over de geschiedenis van Rosmalen is te vinden op https://www.facebook.com/OnsRosmalen/.
Meer verhalen achter foto’s zijn te vinden op https://marleysworld.nl/verhaal-achter-de-foto/.
