Een vintage camera verzameling is een ratjetoe aan camera´s van verschillende merken. Het betreft camera´s van wat meer onbekende merken. Elke camera heeft zijn eigen karaktereigenschappen. Dat maakt het interessant om ze te gebruiken. Ook gebruiken we ze ter decoratie als we ze niet meer kunnen repareren.
De uitdaging is natuurlijk het experimenteren. Diverse films zoals 120mm en 35mm film. Wij fotograferen met zwart-wit negatieven. Deze ontwikkelen we zelf in onze “donkere kamer”. Hier gebruiken we ook vintage fotopapier voor. De combinatie van vintage camera en papier geeft verassende resultaten.
Wat camera’s die we hebben zijn;
Balda
Balda was een Duitse cameramaker gevestigd in Laubegast, nabij Dresden, opgericht in 1908 door Max Baldeweg en begon met de productie van sluiters, filmpakhouders en zelfontspanners. In 1913 werd de fabriek omgedoopt tot Balda-Werk Max Baldeweg .Balda maakte vóór de Tweede Wereldoorlog een aantal middelmatig geprijsde mappen , en de cameraproductie was redelijk vergelijkbaar met die van Welta of Certo , hoewel Baldas in de regel voor lagere prijzen verkocht dan elk van deze camera’s.Een originaliteit van Balda was dat hij camera’s aan veel andere bedrijven verkocht voor wederverkoop onder hun eigen merk (tegenwoordig zou dit OEM worden genoemd). Misschien als onderdeel van deze strategie werden Balda-camera’s uitgerust met een zeer breed scala aan lenzen, van de goedkope drieling van het eigen merk via Meyers en Ludwigs tot de hoogwaardige Schneider Xenars en Xenons, en Zeiss Tessars en Biotars.
Diana F+
Diana is de naam van een eenvoudige camera die in de jaren zestig de wereldmarkt overspoelde. In 1965 was de Diana te koop voor de prijs van 30 frank of 2 gulden (ongeveer 75 cent, of in waarde van nu circa 10 euro) maar een groot aantal werd bij wijze van reclamestunt gratis weggegeven bij andere producten. Van de honderdduizenden of miljoenen die er ooit werden geproduceerd zijn er nog duizenden over. Op de verzamelaarsmarkt haalt de Diana tegenwoordig hogere prijzen.
Great Wall Plastic Factory
De Diana werd geproduceerd door de Great Wall Plastic Factory (Cho Tak Jim) in de Britse kroonkolonie Hongkong. Hij bestond uit een eenvoudige behuizing van zwart plastic met achteraan een rood patrijspoortje waarop het aantal foto’s af te lezen was. De plastic lens was ingewerkt in een schroef, zodat door het te draaien een primitieve vorm van afstandsinstelling mogelijk was. De eenvoudige zoeker bevond zich in het midden op de bovenzijde van grijs plastic.
Het diafragma bestond uit een strip met drie gaten van verschillende grootte die in het brandpunt konden worden gebracht; de grootte was niet bekend maar werd aangegeven als ‘zonnig’, ‘zonnig met wolken’ en ‘bewolkt’. De sluitertijd was niet aangegeven en bleek sterk te verschillen van camera tot camera – van 1/30 tot 1/125 of daaromtrent. De sluiter werd bediend met een hendeltje rechts op de neus van het toestel. Bij het afdrukken zorgde dit hendeltje in één beweging eerst voor het opspannen van de sluiter en vervolgens voor de opname.
120 rolfilm
De Diana werkte met rolfilms van het 120-type. Op één film pasten vijftien opnamen op 4,5 × 4,5cm-formaat. Foto’s genomen met de Diana hebben enkele opvallende kenmerken. Geen enkel deel van de foto is echt scherp. De foto’s vertonen opvallende vignettering, wat de indruk wekt dat ze vanuit een tunnel genomen zijn. Bovendien zijn delen van de foto vaak gesluierd, enerzijds doordat panchromatische films hoe dan ook konden worden belicht door het rode licht van het patrijspoortje achteraan, anderzijds doordat de constructie van de camera soms zo slecht was dat ook via andere spleten licht binnensijpelde.
Konica Disc 10
Discfilm is een stopgezet filmformaat voor stilstaande fotografie dat gericht was op de consumentenmarkt . Het werd in 1982 door Kodak geïntroduceerd.
Technische details
De film heeft de vorm van een platte schijf en is volledig ondergebracht in een plastic cartridge. Elke schijf bevat vijftien opnamen van 10 x 8 mm, gerangschikt rond de buitenkant van de schijf, waarbij de schijf tussen opeenvolgende beelden 24 ° wordt gedraaid.
Het systeem was een consumentgericht product en de meeste camera’s zijn op zichzelf staande eenheden zonder uitbreidingsmogelijkheden. Dankzij de schijffilm kunnen ze compact en aanzienlijk dunner zijn dan andere camera’s. De camera’s zijn zeer eenvoudig te laden en te lossen en zijn doorgaans volledig geautomatiseerd. De cassette heeft een ingebouwde donkere schuif om te voorkomen dat strooilicht de film bereikt wanneer de schijf wordt verwijderd.
Omdat de film op een schijf wordt gedraaid in plaats van op een spoel , is de cassette erg dun. De vlakke aard van het formaat leidde ook tot het potentiële voordeel van grotere scherpte ten opzichte van op gebogen spoelen gebaseerde cassetteformaten (zoals Minox-film , 110 en 126 film ). Schijffilm heeft een zeer dikke acetaatbasis , vergelijkbare dikte als 4 x 5 ” bladfilm , waardoor de film veel vlakker blijft dan de andere formaten van die tijd.
We hebben nog diverse andere camera’s in onze camera verzameling: https://marleysworld.nl/marleyscameracollectie/
