Carnaval in cafe Juliana te Rosmalen. 1957

Stiekem met je gedanst

“Stiekem met je gedanst”

 Wie heeft er in zijn dromen niet eens stiekem gedanst met de “dorps” schoonheid..

Het dansen is van oudsher een vermaak voor en van het volk, In het verre verleden was dansen door het geloof niet toegestaan, Dansen was onzedig en lokte uit was het antwoord van de kerk.

Het contact tussen de man en vrouw vond men wel heel innig, God moest worden aanbeden!

God aanbeden alleen via de geest, terwijl in sommige culturen dans een deel uit maakte van het geloof, was dat hier niet het geval. Stillaan werd in ons “durpke” ook steeds meer de het dansen ingeburgerd. Het werd een deel van de “opvoeding”, een bron van in contact komen met het ander geslacht was uiteindelijk voor de jeugd een voordeel.

Danstenten

Vele jeugdige kregen dansles, om later te kunnen dansen op feesten. In de jaren 50 waren de danstenten erg populair deze werden druk bezocht. Ondanks dat deze tenten al vroeg sloten, waren het een soort voorlopers van de disco. Op de fiets naar de tent en dansen maar. Vooral eind jaren 50 kreeg men hier, een nieuwe dansrevolutie van de rock & roll en de vetkuiven. Deze dansvorm was vooral voor de kerk een doorn in het oog. De jeugd had de toekomst en de kerk kreeg veel minder invloed. We spreken dan ook over de verzuiling. De “roerige” jaren 60 braken aan, de dansvorm was meer dan de wals of de tango.

Dansschool

Ondanks alles was het in ons “durpke” nog jaren later een gewoonte om de kinderen naar een dansschool te sturen. Zo ik had ook het genoegen om naar het gildehuis gestuurd te worden door mijn ouders. Daar gaf men in een zaaltje dansles. Dat dansen was niks voor mij, maar de contacten met je leeftijd genoten was leuk, en het bier smaakte goed. En tja Dansles was een bijzaak, menigmaal hoorde je een meisje auw roepen. Terwijl een jongen met zijn grote voeten. Weer op de tere voetjes van zijn danspartner stond.

Het leukste was wel om de Pick-up in snelheid te versnellen als je daar dansend langskwam. De lesgevers konden dat minder waarderen want alles danste weer uit het gelid. Was op dans examen wel met goud geslaagd maar ik danste met een dame die al ver gevorderd was dus die leiden me wel. Dat diploma heeft mijn jaren later nog een “rood” hoofd bezorgt. Ons mam was zo slim om al mijn diploma’s in een map te doen. Bij een sollicitatie zat een man me verbazend aan te staren. En vroeg… U heeft goud met dansen, 2 zwemdiploma’s, een judo diploma, een strik diploma, tafel diploma… Euh ja met rood op de kaak zei ik, dat kleine diplomaatje achterin, dat is van school.

Bonte avond

Stiekem met je gedanst het liedje van Toontje Lager, Als ik het hoor dan denk ik aan de laatste klas van mijn lagere school. Het lied werd menigmaal gedraaid in de bus op weg naar Ameland, waar we onze lagere schoolperiode gingen afsluiten. De meiden helemaal gek op “Fame”, wie weet het nog die serie van een Dansschool ik geloof ergens in New York. Op de bonte avond, de dans kunstjes vertonen die ze over hadden genomen van die serie. De beenwarmers in felle kleuren waren niet aan te slepen, tja de meiden waren gek van die Serie. Ze deden er alles aan om op hun idolen te lijken. Gelukkig hadden we bij de boerderij waar we verbleven, ik meende dat deze de “hollumertrap” of zoiets heette. Een voetbalveld zodat wij als jongens in onze dromen konden geloven, om later als voetballer dansend over het veld te gaan.

Het laatste feest voordat je naar de “grote” schoolging, zittend verlegen op een stoeltje, hopend dat het mooiste meisje van de klas je ten dans kwam vragen. Als de lichten gedempt werden een slow liedje werd ingezet. Vroeg ze je hand, om innig omarmd zachtjes mee te deinen met de muziek, je hoofd op haar schouders, je ogen dicht. De reuk van haar, haar streelde weelderig je neus.

Stiekem gedanst als je plots wakker werd gewekt door de felle lichten, het feest was afgelopen, je kwam tot de conclusie. Dat het meisje nog innig omarmd stond met een andere jongen van de klas. Wie kent het niet, ons Durpke kende nog lang dansscholen, de housemuziek die een andere dans teweegbracht in de “Goldfinger”. Maar zeg eens eerlijk wie heeft er nooit eens “stiekem gedanst”….

Wil je meer weten over de schrijver van de verhalen ga dan naar: https://www.facebook.com/rvangrinsven1

Meer verhalen zijn te vinden op https://marleysworld.nl/rusmollese-klets/