“Ode aan een oude boerderij”
Hintham: de eenzame boerderij wacht geduldig op de sloop.
“De oude boerderij”
Weldra zal haar schoonheid verdwijnen, de flats kijken haar al dreigend aan. Ze kan geen verweer meer voeren maar blijft nog moedig staan.
Haar ramen hebben reeds zoveel aanschouwd, angstvallig kijkt ze toe hoe haar land wordt vol gebouwd.
Deuren klapperen van angst de kachel zal haar niet meer verwarmen, met verdriet zal ze haar lot moeten omarmen.
Een knipoog en een laatste groet, ze weet het de vooruitgang het moet.
Maar ooit zal ze weer floreren, het getij zal ook haar verdringer de rug toekeren.
Ze blijft geduldig wachten, zodat de mens haar weer kan bewonderen met al haar prachten.
Wil je meer weten over de schrijver van de verhalen ga dan naar: https://www.facebook.com/rvangrinsven1
Meer verhalen zijn te vinden op https://marleysworld.nl/rusmollese-klets/
