Vandaag een oilpaint-inkleuring gemaakt van een oude kaart. We kijken in de Molenstraat, destijds een smal “straatje” met in de verte de eenzame fietser. Zou zo in de song van Boudewijn de Groot passen, en dat mixen we dan even met de song van Wim Sonneveld “het dorp”. Als ik er even over nadenk kan “daar bij de molen” ook natuurlijk. Ach ja, ieder heeft zijn kijk en gevoel bij zo’n plaat. Maar als paal boven water, het is voor nu en de Rosmalenaar een idyllisch beeld geworden. Wie heeft er niet over gereden, gelopen en gefietst, De grond daar heeft wat gezien. Wie weet nog dat er een klein “frietkotje” was daar bij de maalderij van Peters, waar het luik openstaat, net alsof de maalderij met een oog de molen in gaten houdt. Dat frietkotje daar hadden ze van dat ijs in een bakje. Als we geluk hadden gingen we met ons Pa zo vanuit de Heer en Beekstraat lopend er naar toe vaak op een zaterdag avond. Teruglopen met je bakje ijs met een houten spaantje al scheppend in de pas naar huis. Thuis aangekomen het bakje leeg uitspoelen en gebruiken als speelgoed. Ja mooie herinneringen. Genieten van de simpele dingen…..
Meer ingekleurde foto´s zijn te vinden op https://www.marleyart.nl/kopie-van-fine-art-kleur
Meer verhalen achter foto’s zijn te vinden op https://marleysworld.nl/verhaal-achter-de-foto/.
