Gezien het weerbericht gaat ook “ons durpke” waarschijnlijk weer schilderachtig wit worden van de sneeuw. Wat vroeger eigenlijk elke winter gebeurde, wordt nu steeds meer een “zeldzaamheid”. Het bijna ieder jaar kunnen schaatsen, sneeuwballen gooien en/of sleeën is niet meer zo vanzelfsprekend als voorheen. Wie kent nog uit het recente verleden de strenge winters. Ik herinner me nog de strenge winter van 1978/1979. De laatste strenge winter in mijn herinnering. Deze winter was één van de strengste winters van de twintigste eeuw. Het hoge pak sneeuw en de kou waren voor de jongelui een waar genot. Je speelde in een soort diepvrieskist. Deze winterse sferen bracht ook veel ongelukken en storingen met zich mee. Maar daar dacht je als kind niet aan. Ik hoor “ons Pa en Ma” nog vertellen dat je zo over de Maas kon schaatsen en dat er per slee goederen werden af -en aangevoerd. De witte winter. Voor de één een genot en voor de ander een last. Als de voorspellingen uitkomen is het voor mij persoonlijk net te laat, want het meeste wintergevoel krijg je toch met een witte kerst. Ook Rosmalen heeft vele winters sferen gekend onder een witte deken. Die soms voor de fotograaf mooie idyllische plaatjes opleverden. We hebben er een paar verzameld uit ons archief.
Wil je meer weten over de schrijver van de verhalen ga dan naar: https://www.facebook.com/rvangrinsven1
Meer verhalen zijn te vinden op https://marleysworld.nl/rusmollese-klets/
